శూన్యమై మిగిలిన
నా జీవితంలో
వెన్నెల దీపాలు
వెలిగిస్తావనుకున్నాను
కానీ----
ఆజీవితాన్నేచీకటిగా మార్చి
అందులో నన్ను బంధిస్తావనుకోలేదు
తుషార ఉదయంలాంటి
నీ ప్రేమజల్లులో
తడిసి పులకించి పోవాలనుకున్నాను
కానీ---
ఆప్రేమనే నువ్వు తుపానుగా మార్చి
సునామీ సృస్టిస్తావని
ఉహించలేదు
ప్రియా---
నీ జ్ఞాపకాల వెల్లువలో
నేనొక ఎగసిపడే
కెరటానయ్యాను
నీవులేని ఈ మనుగడకు
నీ జ్ఞాపకాలే చాలు కడవరకు
No comments:
Post a Comment