అప్సరస లాంటి స్త్రీ మూర్తిని సృష్టించాలని అలుపెరగకుండా బొమ్మను తయారుచేయడంలో నిమగ్నమై ఉన్న బ్రహ్మదేవుడిని చూసిన మన్మధుడు చిరునవ్వును చిందిస్తూ పూల బాణాన్ని వదిలాడు. అంతే, ఒక్కసారిగా బ్ర్రహ్మదేవుడిలో కొత్త ఉత్సాహం ఆవహించింది. సన్నజాజులు, మల్లెలు, కలువపూలు, గులాబీలు, మందారాలను కుప్పగా పోసి రంగరించి అపురూపమైన బొమ్మను తయారు చేశాడు. అప్పటినుంచి భూలోకంలో కవులకి కధానాయిక దొరికింది. అప్పటివరకు రాజకుమారి అంటే ఎలా ఉంటుందో తెలియని దర్శకులకు ఇలా ఉంటుందని తెల్సింది. నడకలో రాణివాసఠీవి, నవ్వుల్లో చల్లని వెన్నెల, చూపుల్లో వలపులతో పాటు రాజసం... వీటన్నిటి కలయికే మన అందాల రాకుమారి శ్రియ.
